Bielactwo

Treść:

• Co to jest bielactwo?
• Objawy i przyczyny bielactwa nabytego
• Czy bielactwo powoduje powikłania?
• Diagnoza i testy na bielactwo
• Postępowanie i leczenie bielactwa
• Jak mogę zapobiegać bielactwu?
• Perspektywy/rokownia bielactwa nabytego
• Inne często zadawane pytania
• Wnioski

Bielactwo powoduje, że skóra traci kolor lub pigmentację. Na skórze pojawiają się gładkie, białe lub blade obszary zwane plamkami lub plamami. Zwykle zaczyna się na dłoniach, przedramionach, stopach i twarzy. Na całym świecie około 1% populacji cierpi na bielactwo. Leczenie nie jest konieczne, ale jest dostępne, jeśli nie podobają Ci się zmiany w odcieniu skóry.

Co to jest bielactwo?

Bielactwo to choroba skóry, która powoduje utratę koloru lub pigmentu skóry. Powoduje to, że skóra wygląda jaśniej niż jej naturalny odcień lub jest biała. Obszary skóry, które tracą pigment, nazywane są plamkami, jeśli mają mniej niż 1 centymetr szerokości, lub plamami, jeśli są większe niż 1 centymetr. Jeśli bielactwo występuje na części ciała, na której znajdują się włosy, mogą one stać się białe lub srebrne.

Stan ten występuje, gdy układ odpornościowy organizmu niszczy melanocyty. Melanocyty to komórki skóry, które produkują melaninę, substancję chemiczną nadającą skórze kolor lub pigmentację.

Kogo dotyczy bielactwo nabyte?

Bielactwo dotyka w równym stopniu wszystkie rasy i płcie. Jest bardziej zauważalne u osób o ciemniejszym odcieniu skóry. Chociaż bielactwo może rozwinąć się u każdego w każdym wieku, plamki lub plamy zwykle stają się widoczne przed 30 rokiem życia.

Ryzyko wystąpienia bielactwa nabytego może być wyższe u osób cierpiących na niektóre choroby autoimmunologiczne, takie jak

• Choroba Addisona.
• Niedokrwistość.
• Cukrzyca (typu 1).
• Toczeń.
• Łuszczyca.
• Reumatoidalne zapalenie stawów.
• Choroby tarczycy.

Jak często występuje bielactwo?

Bielactwo występuje u ponad 1% populacji na całym świecie.

Jak zaczyna się i postępuje bielactwo?

Bielactwo zwykle zaczyna się od kilku małych białych plamek, które mogą stopniowo rozprzestrzeniać się po całym ciele. Bielactwo zwykle zaczyna się na dłoniach, przedramionach, stopach i twarzy, ale może rozwinąć się na dowolnej części ciała, w tym na błonach śluzowych (wilgotna wyściółka jamy ustnej, nosa, narządów płciowych i odbytu), oczach i uszach wewnętrznych.

Czasami większe plamy powiększają się i rozprzestrzeniają, ale zwykle pozostają w tym samym miejscu przez lata. Lokalizacja mniejszych plam przesuwa się i zmienia w czasie, ponieważ niektóre obszary skóry tracą i odzyskują pigment.

Ilość skóry dotkniętej bielactwem jest różna u każdej osoby, u której zdiagnozowano bielactwo. Niektóre osoby doświadczają tylko kilku odbarwionych obszarów, podczas gdy inne doświadczają rozległej utraty koloru skóry.

Jakie są rodzaje bielactwa nabytego?

Rodzaje bielactwa obejmują:

• Uogólnione: Jest to najczęstszy typ bielactwa, który powoduje pojawienie się plam na różnych obszarach ciała.
• Segmentowe: Ten typ dotyka tylko jednej strony ciała lub jednego obszaru, takiego jak dłonie lub twarz.
• Śluzówkowe: Bielactwo śluzówkowe dotyka błon śluzowych jamy ustnej i/lub narządów płciowych.
• Ogniskowe: Bielactwo ogniskowe to rzadki typ, w którym plamki rozwijają się na niewielkim obszarze i nie rozszerzają się w określony sposób przez okres od jednego do dwóch lat.
• Trichome: Ten typ powoduje pojawienie się plamki z białym lub bezbarwnym środkiem, następnie obszarem jaśniejszej pigmentacji i obszarem naturalnego odcienia skóry.
• Universal: Jeśli na skórze pojawi się gruźlica, możliwe jest wystąpienie tak zwanego bielactwa: Ten rzadki rodzaj bielactwa powoduje, że ponad 80% skóry nie ma pigmentu.

Objawy i przyczyny bielactwa nabytego

Jakie są objawy bielactwa nabytego?

Oznaki i objawy bielactwa obejmują:

• Plamy na skórze lub błonach śluzowych, które tracą kolor. Mogą one wydawać się białe lub jaśniejsze niż naturalny odcień skóry.
• Plamki włosów na ciele stają się srebrne, szare lub białe.

Objawy mogą być łagodne i dotyczyć tylko niewielkiego obszaru ciała lub poważne i dotyczyć dużego obszaru skóry. Niektóre osoby z bielactwem odczuwają swędzenie skóry nawet przed rozpoczęciem depigmentacji.

Gdzie mogę mieć objawy bielactwa?

Objawy bielactwa mogą pojawić się w dowolnym miejscu na skórze ciała. Najczęstsze miejsca, w których mogą wystąpić objawy bielactwa to

• Stopach.
• Dłonie.
• Twarz.
• Błony śluzowe (wnętrze ust, warg i nosa).
• Narządy płciowe (penis).

Co powoduje bielactwo nabyte?

Brak pigmentu w skórze (melaniny) powoduje bielactwo. Przyczyna tego zjawiska nie jest znana. Badania sugerują, że bielactwo może być konsekwencją:

• Choroba autoimmunologiczna: układ odpornościowy myli zdrowe komórki (melanocyty) z obcymi najeźdźcami, takimi jak bakterie, które mogą uszkodzić organizm. Powoduje to nadmierną reakcję układu odpornościowego i wytwarzanie przeciwciał, które niszczą melanocyty.
• Zmiany genetyczne: mutacja genetyczna lub zmiana w DNA organizmu może wpływać na funkcjonowanie melanocytów. Istnieje ponad 30 genów, które mogą zwiększać ryzyko rozwoju bielactwa.
• Stres: Ilość pigmentu wytwarzanego przez komórki melanocytów może ulec zmianie, jeśli doświadczasz częstego stresu emocjonalnego lub fizycznego stresu na ciele, zwłaszcza po urazie.
• Czynniki środowiskowe: Czynniki takie jak promieniowanie ultrafioletowe i ekspozycja na toksyczne chemikalia mogą wpływać na funkcjonowanie komórek melanocytów.

Czy bielactwo ma podłoże genetyczne?

Chociaż trwają badania, aby dowiedzieć się więcej o przyczynach bielactwa nabytego, badania sugerują, że około 30% przypadków bielactwa nabytego ma podłoże genetyczne. Oznacza to, że choroba jest dziedziczna, a bielactwo można odziedziczyć po biologicznej rodzinie. Kilka możliwych mutacji genetycznych wpływa na funkcjonowanie komórek melanocytów. Jeśli mutacja genetyczna dotyczy komórek, które dostarczają skórze pigmentu, wystąpią objawy bielactwa.

Czy bielactwo jest bolesne?

Nie, bielactwo nie jest bolesne. Jednak na jaśniejszych obszarach skóry dotkniętych bielactwem mogą wystąpić bolesne oparzenia słoneczne. Ważne jest, aby chronić się przed słońcem, podejmując środki ostrożności, takie jak stosowanie kremów z filtrem przeciwsłonecznym, przebywanie poza słońcem w godzinach, gdy jest ono najsilniejsze i noszenie odzieży ochronnej.

Czy bielactwo powoduje powikłania?

Chociaż bielactwo jest głównie chorobą kosmetyczną, może powodować:

• Wrażliwą skórę: w plamkach i plamkach brakuje melanocytów, więc skóra może być bardziej wrażliwa na światło słoneczne niż reszta skóry. Może to powodować szybkie opalanie zamiast opalenizny.
• Nieprawidłowości oka: osoby z bielactwem mogą mieć pewne nieprawidłowości w siatkówce (wewnętrzna warstwa oka, która zawiera komórki wrażliwe na światło) i pewne zmiany koloru tęczówki (kolorowa część oka). W niektórych przypadkach występuje stan zapalny siatkówki lub tęczówki, ale zwykle nie ma to wpływu na widzenie.
• Predyspozycje do chorób autoimmunologicznych: osoby z bielactwem mogą być bardziej narażone na inne choroby autoimmunologiczne, które wpływają na funkcjonowanie układu odpornościowego ich organizmu. Typowe choroby autoimmunologiczne obejmują niedoczynność tarczycy, cukrzycę i anemię.
• Problemy emocjonalne: osoby z bielactwem mogą czuć się zakłopotane wyglądem swojej skóry. Niektóre osoby, u których zdiagnozowano bielactwo, mają niską samoocenę. Może to powodować niepokój lub depresję i sprawiać, że ktoś będzie chciał się izolować lub unikać sytuacji społecznych. Jeśli tak się stanie, należy porozmawiać z lekarzem, specjalistą ds. zdrowia psychicznego lub rodziną i przyjaciółmi.

Diagnoza i badania w kierunku bielactwa nabytego

Jak diagnozuje się bielactwo?

Badanie wzrokowe przeprowadzone przez pracownika służby zdrowia zwykle prowadzi do dokładnej diagnozy bielactwa nabytego. Lekarz może użyć lampy Wooda do zbadania skóry. Lampa ta wykorzystuje światło ultrafioletowe (UV), które świeci na skórę, aby pomóc lekarzowi odróżnić bielactwo od innych chorób skóry. Ponadto lekarz może zadać pytania dotyczące historii medycznej i historii rodziny.

Jakie inne choroby przypominają bielactwo?

Istnieją inne choroby, które powodują zmianę lub utratę pigmentacji skóry, w tym

• Leukodermia chemiczna: Narażenie na niektóre chemikalia przemysłowe powoduje uszkodzenie komórek skóry, co skutkuje liniowymi lub plamistymi białymi obszarami skóry.
• Grzybica versicolor: Ta infekcja drożdżakowa może powodować powstawanie ciemnych plam na jasnej skórze lub jasnych plam na ciemniejszej skórze.
• Albinizm: Ta choroba genetyczna oznacza, że masz niższy poziom melaniny w skórze, włosach i/lub oczach.
• Pityriasis alba: Stan ten zaczyna się od czerwonych i łuszczących się obszarów skóry, które przechodzą w łuszczące się jaśniejsze plamy skóry.

Postępowanie i leczenie bielactwa nabytego

Jak leczy się bielactwo nabyte?

Leczenie bielactwa nie jest konieczne, ponieważ choroba ta nie jest szkodliwa dla organizmu i ma jedynie charakter kosmetyczny. Jeśli masz rozległe bielactwo lub objawy fizyczne wpływają na Twoje samopoczucie emocjonalne, Twój lekarz może pomóc Ci znaleźć opcję leczenia w celu uzyskania jednolitego odcienia skóry poprzez przywrócenie koloru (repigmentacja) lub usunięcie pozostałego koloru (depigmentacja) skóry. Typowe metody leczenia bielactwa obejmują

• Leki.
• Terapia światłem.
• Terapia depigmentacyjna.
• Chirurgia.
• Poradnictwo.

Leki

Nie ma konkretnego lekarstwa na bielactwo, ale istnieją pewne leki, które mogą spowolnić tempo utraty pigmentacji, pomóc melanocytom odrosnąć lub przywrócić kolor skórze. Leki stosowane w leczeniu bielactwa mogą obejmować:

• Kortykosteroidy.
• Miejscowe inhibitory kinazy Janus (ruksolitynib).
• Inhibitory kalcyneuryny.

Terapia światłem

Terapia światłem lub fototerapia to leczenie, które pomaga przywrócić kolor skóry. Lekarz przez krótki czas będzie stosował naświetlanie skóry lampami, lampami ultrafioletowymi B (UVB) lub laserami medycznymi. Rezultaty mogą pojawić się dopiero po kilku sesjach terapii światłem.

Duże obszary skóry z bielactwem są leczone kombinacją doustnych leków psoralenowych i światła ultrafioletowego A (PUVA). Zabieg ten jest skuteczny u osób z bielactwem na głowie, szyi, tułowiu, ramionach i nogach.

Leczenie depigmentacyjne

Terapia depigmentacyjna usuwa kolor naturalnego odcienia skóry, aby dopasować ją do obszarów skóry dotkniętych bielactwem. Terapia depigmentacyjna wykorzystuje lek monobenzon. Lek ten można nakładać na zabarwione obszary skóry. Spowoduje to zmianę koloru skóry na biały, aby dopasować ją do obszarów skóry dotkniętych bielactwem.

Chirurgia

Chirurgia jest opcją leczenia dla osób, u których zdiagnozowano bielactwo nabyte. Leczenie chirurgiczne może obejmować

• Przeszczepy skóry: skóra jest pobierana z jednej części ciała i używana do pokrycia innej części. Możliwe powikłania obejmują blizny, infekcje lub brak repigmentacji. Procedura ta może być również nazywana mini przeszczepem.
• Przeszczep pęcherza: W przypadku przeszczepu pęcherza na skórze tworzony jest pęcherz, a następnie lekarz usuwa górną część pęcherza, aby przymocować go do obszaru skóry dotkniętego bielactwem.

Lekarz może nie zalecić zabiegu, jeśli

• masz szybko rozprzestrzeniające się bielactwo.
• Łatwo powstają blizny.
• powstają uniesione blizny, które stają się większe niż rana (keloidy).

Jak mogę zapobiegać bielactwu?

Ponieważ bielactwo może mieć kilka przyczyn, nie ma znanego sposobu zapobiegania mu. Możesz zmniejszyć ryzyko rozwoju bielactwa poprzez:

• Przestrzeganie bezpiecznych nawyków związanych z ekspozycją na słońce.
• Dbanie o skórę poprzez codzienne stosowanie kremu nawilżającego.
• Unikanie stresu lub urazów ciała.
• Zajęcie się wszelkimi chorobami autoimmunologicznymi.

Perspektywy/prognozy dotyczące bielactwa

Czego mogę się spodziewać, jeśli mam bielactwo nabyte?

Bielactwo wpływa na wygląd i może wpływać na to, jak czujesz się ze swoją skórą w sytuacjach społecznych. Wiele osób znajduje pocieszenie w rozmowie ze specjalistą ds. zdrowia psychicznego, który pomaga im poczuć się pewniej i zbudować poczucie własnej wartości.

Nie ma lekarstwa na bielactwo, ale jeśli chcesz się leczyć, Twój lekarz może pomóc Ci wybrać leczenie odpowiednie dla Ciebie i Twojej skóry.

Czy bielactwo przywróci naturalny kolor mojej skóry?

Około 10% do 20% osób cierpiących na bielactwo całkowicie odzyska swój naturalny kolor skóry. Dzieje się tak najczęściej u osób, które

• otrzymają wczesną diagnozę przed 20 rokiem życia.
• Doświadczają szczytowego rozprzestrzeniania się choroby w ciągu sześciu miesięcy lub wcześniej.
• Mają objawy głównie w okolicy twarzy.

Prawdopodobieństwo odzyskania pigmentu jest mniejsze, jeśli:

• Objawy bielactwa pojawiają się po 20. roku życia.
• Objawy występują na ustach, kończynach lub dłoniach.

Jak ukryć bielactwo nabyte?

Jeśli nie podoba Ci się wygląd bielactwa na skórze, możesz ukryć plamki lub plamy w domu poprzez:

• Używanie kremu przeciwsłonecznego z filtrem SPF 30 lub wyższym. Stosowanie filtrów przeciwsłonecznych minimalizuje opaleniznę i ogranicza kontrast między skórą dotkniętą bielactwem a skórą normalną.
• Stosowanie makijażu w celu zamaskowania odbarwionych obszarów.
• Farbowanie włosów farbą do włosów, aby pomóc im wtopić się w nienaruszone włosy na głowie.
• Mikropigmentacja, czyli tatuowanie plam bielactwa. Działa to jak makijaż permanentny, aby ukryć oznaki choroby.

Czy bielactwo jest zaraźliwe?

Nie. Bielactwo nie jest zaraźliwe. Nie przenosi się z osoby na osobę poprzez kontakt fizyczny.

Inne często zadawane pytania

Jaka jest różnica między grzybicą versicolor a bielactwem?

Grzybica versicolor i bielactwo to różne choroby, które wpływają na pigment skóry. Grzybica jest infekcją grzybiczą, która powoduje powstawanie białych, żółtych, czerwonych, różowych lub brązowych plam na skórze. Bielactwo to choroba autoimmunologiczna, w której dochodzi do utraty pigmentu. Powoduje to, że skóra jest jaśniejsza niż naturalny odcień skóry lub biała.

Czy piebaldyzm to to samo co bielactwo?

Obie choroby powodują białe lub jasne plamy na skórze lub włosach. Piebaldyzm występuje, gdy w części skóry brakuje melanocytów, czyli komórek wytwarzających pigment (melaninę). Osoba rodzi się z piebaldyzmem. Bielactwo występuje, gdy organizm posiada melanocyty, ale ulegają one zniszczeniu. Bielactwo rozwija się w ciągu całego życia.

Wnioski

Bielactwo to stan, który powoduje kosmetyczne zmiany na skórze. Nie wymaga leczenia, ponieważ nie jest niebezpieczne. Jednak często zdarza się, że zmiany bielactwa na skórze wpływają na samoocenę i sprawiają, że ludzie czują się niepewnie lub niekomfortowo. Skontaktuj się ze swoim lekarzem, aby omówić wpływ wyglądu fizycznego na zdrowie psychiczne. Nie ma lekarstwa na bielactwo, ale dostępne jest leczenie, które pomoże Ci poczuć się lepiej.